Hái dökkhærði, vinnan, launamál,sonurinn og fuglinn.;)

Best að byrja á fuglinum  þá er hann orðinn eldsprækur með fótinn, nagaði spelkuna af sér og var alveg orðinn brjálaður á þessu drasli, hann var nkl 2 vikur að naga af sér, ég fór ekkert með hann i rönken á föstudaginn var eins og ég átti að gera, sá enga ástæðu til þess þar sem hann er orðinn eðlilegur þessi ltla elska mín. 

Þá er það sonurinn  hann er allur að koma til, farinn að geta lyft hendinni upp en verður að gera það rólega samt og hann hefur ekki mikinn mátt í hendinni , ef hann tekur á þá verkjar honum, En já svo til að allir skilji hvað um er rætt þá viðbeinsbrotnaði hann sunnudaginn 18 janúar á snjóbretti. og viðbeinsbrotnaði hægra meginn og hann er rétthentur hann elsku sonur minn  

Ég var heima hjá honum í 4 daga til að aðstoða hann með það sem hann gat ekki sem eiginleg var flest, ég hef held ég ekki séð hann svona kvalinn af verkjum fyr. En skólastjórinn sem ég vinn hjá skildi það ekki og kom með reglugerðir og bla bla bla um að það eru ákveðnir dagar á ári fyrir börn til 12 ára aldurs.  Hvað átti ég að skilja son minn eftir heima ósjálfbjarga ? ég bara spyr, ?  Svo hann dró þessa 4 daga af mér.  Mér finst þetta siðleysa og virðingaleysi. Ég er ein og stend ein , hef engan í kringum mig.  Skólinn er í mínus svo þá er um að gera taka laun af manni fyrir að hjálpa ósjálfbjarga barni sínu.  til að spara í skólanum .

 Svo í þokkabót þá kom hann með einhverja útreiknigna á starfi mínu en ég var að minka við mig starfið  þannig að tvo daga vinn ég til kl 14, einn dag til kl 15, tvo daga til kl 14:40 og var eina viku í jan að vinna til 15:30, hann reiknaði þetta á tímakaupi, mánaðarlaunum og það á laununum fyrir hækkun.  

Ég var buin að fara með alla mína launaseðla í starfsmannafélagið og fór yfir allt með honum þar og þar vantaði eitt og annað inná launin, en ekki vildi stúlkan viðurkenna það. svo þegar þessi frá skólastjóranum sjálfum þá bara féllust mér hendur, þá hætti ég að skilja og reyni ekki að skiljá þessa þvælu, þetta er komið út í endalausa vitleysu, Ég verð að biðja þá í starfsmannafélaginu að sjá um þetta fyrir mig, ég get það ekki ein, kanski verð ég að fá mér endurskoðanda bara i þetta. .

Allavega er ég orðin uppgefin þarna á þessum stað, endalaust vitlaus laun. 

Og hái dökkhærði myndarlegi er ákveðinn í því að segja nei við mig.  Sendi honum  bréf til hans og tjáði mig , þakkaði svo fyrir mig og sagðí bless. En hann var samt svo góður við mig að gefa mér bjór á laugardaginn var á pöbbnum, en hann var að vinna þá  

Jæja þetta var smá púst úff 

góða nóttina og ljúfa drauma  

Athugasemdir

[Sigrún Jónsdóttir, 29.1.2009 kl. 00:52]

[Sigrún Óskars, 29.1.2009 kl. 13:10]

 það er ekki hægt að skilja strákinn eftir aleinan heima viðbeinsbrotinn, alla vega ekki fyrstu daganna. Þú hugsar vel um þína finnst mér.

knús til þín

[Líney, 29.1.2009 kl. 18:35]

Æji  leiðinda  pési þessi skólastjóri en gott til þess að vita  að sjúklingarnir þínir eru að braggast

Er  byrjuð að pakka  niður og flusgkrekkurinn situr sem  fastast ennþá...

Knús  til þín,djömmum þegar ég kem heim

[Guðrún Ágústa Einarsdóttir, 30.1.2009 kl. 01:21]

Já svona er þetta þegar börnin verða veik, ekki voru þessi lög komin á þegar sonur minn var lítill þannig að ekki fékk ég borgað þá daga sem hann var veikur og ég varð að vera heima. Og var ég í sömu sporum og þú, var ein með hann. Maður verður bara að bíta í það súra.

kv Gunna.

[Aprílrós, 30.1.2009 kl. 15:14]

Takk Sigrún Jóns fyrir innlitið, það er mér mikils virði ;)

Takk Sigrún Óskars fyrir fallegt innlegg ;)

Æ ekki gott að vera með svona mikinn flugskerkk, en uðvitað fer þetta allt saman vel hjá ykkur . ;) Já við gerum það og djömmum hressilega ;)

Já já Guðrún mín uðvitað verður maður að bíta í það súra stundum, og sem betur fer eru breyttir tímar um veikyndadaga og annað . Og stundum er allt í lagi að vera tillitsamur. ;)

[Líney, 30.1.2009 kl. 19:46]

Góða helgi   mín kæra

[Aprílrós, 30.1.2009 kl. 23:40]

Takk sömuleiðis Líney mín ;)

[Kristín Jóhannesdóttir, 31.1.2009 kl. 09:57]

Sem betur fer hafa hlutirnir batnað til muna. En erfitt samt. Man eftir því að vera með barnið mitt á spítala og svo veikan heima í rúmlega mánuð og fékk heilar 16.000 krónur frá verkalýðsfélaginu sem ég átti að lifa á. En þetta reddast alltaf  gangi þér vel og góða helgi.

[Aprílrós, 31.1.2009 kl. 20:41]

Mér þætti gaman að sjá þessa hásterta lifa á þessum launum sem við erum á. En uðvitað reddast allt yfirleitt, þegar maður verður bara að raða upp í forgangsröð.

Takk Kristín mín .